Zostańmy w domach, ale … grajmy w gry tradycyjne!
W obecnej sytuacji wielu z nas zostało zmuszonych do pozostania w domu. Często z naszymi dziećmi. Ma to jednak swoje plusy. Możemy więcej cennego czasu spędzić razem.
Co robić, żeby się nie nudzić? Świetnie sprawdzą się gry i zabawy, które zwykle proponuję podczas moich zajęć z gier tradycyjnych.
Chwilowo nie mamy możliwości brania udziału w takich zajęciach. Nadal jednak lekarze rekomendują aktywność fizyczną w domu i na świeżym powietrzu. Jest ona zawsze dobra dla zdrowia, naszej psychiki i odporności.
Poniżej kilka oryginalnych, tradycyjnych gier, które pomogą nam dobrze spędzić rodzinny czas w domu. Wiosenna aura pozwoli już też skorzystać z przydomowej przestrzeni zewnętrznej, np. ogródków.
W poniższe gry zwykle gramy w większych grupach, ale świetnie sprawdzą się też w gronie rodzinnym.
KUBB
Kubb to ciekawa i wciągająca gra rzutna, pochodząca ze szwedzkiej wyspy Gotlandii.
Do gry potrzebujemy 11 klocków (można wykorzystać klocki drewniane czy plastikowe lub inny sprzęt, np plastikowe butelki, woreczki, pudełka itp.) – w tym 10 mniejszych i jednego większego – tzw. Króla. Mniejsze klocki (butelki, pudełka) ustawiamy w dwóch rzędach po 5 naprzeciwko siebie. Król idzie pomiędzy – na środek.
Grają dwie drużyny (w warunkach domowych można grać też 1 na 1), które ustawiają się za klockami naprzeciwko siebie.
Dwa rzędy klocków naprzeciwko siebie – Król na środku
Rozgrywkę zaczyna gracz jednej z drużyn, którego zadaniem jest przewrócenie jednego z 5 klocków przeciwnika, rzucając w niego drewnianą pałeczką lub woreczkiem z grochem (można rzucać też innym, miękkim sprzętem – np. piłkami tenisowymi, zwiniętymi szmatkami lub gazetami itp).
Następnie, rzut wykonuje zawodnik drugiego zespołu, próbując przewrócić jeden z klocków z przeciwnej strony. I tak na zmianę – aż wszystkie klocki zostaną przewrócone.
Ostatnim zadaniem jest strącenie Króla – figury cięższej i trudniejszej do przewrócenia, ale stojącej na środku, więc bliżej grających.
W wersji bardziej skomplikowanej, po każdej kolejce strącone klocki są podnoszone przez przeciwników i stają się ich pierwszymi “obrońcami”.
To od nich należy zacząć zbijanie w kolejnej rundzie rzutów. Później przewraca się pozostałe klocki z linii końcowej, a na końcu Króla.
Kubb to tradycyjna gra rzutna, która potrafi bardzo wciągnąć. Jej spokojny przebieg czyni tę grę dobrą dla wszystkich chętnych, niezależnie od wieku, płci, siły czy sprawności fizycznej. Można grać w domu lub na ogródku.
Siłą tej gry jest jej prostota. Daje ona dużo radości i po prostu wciąga!:)
Kubb to świetna gra rodzinna.
Sprawdzi się także w warunkach domowych
KAPELA
Kapela to nie tylko określenie zespołu muzycznego – to także nazwa dawnej, polskiej gry tradycyjnej, która obecnie powraca do łask.
Zabawa polega na tym, że jedna osoba, pełniąca rolę Kapelmistrza/Kapelmistrzyni, staje na środku pola gry z czapką/kapeluszem na głowie (można też użyć woreczka czy innego, miękkiego przedmiotu, który kładzie się nie na głowie, tylko obok siebie) i ustawia obok siebie małą budowlę – np. z kawałków drewna, pudełek itp. – jedno na drugim. Przypomina ona kapliczkę, stąd nazwa gry.
Wokół Kapelmistrza ustawia się 8 zawodników (ich liczbę można oczywiście zmienić, obecnie w warunkach domowych wystarczy nawet jedna osoba), którzy tworzą okrąg. Każdy z nich ma w ręku drewnianą kulę (można też użyć piłki tenisowej, woreczka, zwiniętej szmatki itp.).
Jeden z graczy na obwodzie rozpoczyna grę, rzucając bądź kulając swoją kulę (czy inny przedmiot) w kierunku “kapliczki”, tak żeby ją przewrócić. Jeśli mu się to uda, biegnie po swoją kulę i wraca z nią tą samą drogą na swoje miejsce.
W tym samym czasie zadaniem Kapelmistrza jest odbudowanie kapliczki, a następnie rzut czapką/kapeluszem/woreczkiem/piłką w biegnącego po swoją kulę gracza.
Zawodniczka rozpoczyna grę, starając się trafić w budowlę z kamieni.
Kapelmistrz gotowy do jej odbudowywania
Jeśli go trafi, zanim ten wróci z kulą na swoje miejsce, osoba trafiona staje się nowym Kapelmistrzem. Jeśli nie trafi lub nie zdąży odbudować kapliczki (albo rozpadnie się ona w czasie zabawy), Kapelmistrz pozostaje na swoim miejscu, a kapliczkę próbuje rozbić rzutem kulą kolejna osoba, stojąca na obwodzie.
Nie ma tu w zasadzie wygranych ani przegranych. Po każdej kolejce Kapelmistrz albo się zmienia i staje się jednym z graczy na obwodzie bądź nie i dalej pełni swoją rolę, aż do trafienia kogoś czapką (woreczkiem itp.). Można grać do momentu, aż rozgrywka się nie znudzi lub spontanicznie wymyślić inny sposób jej zakończenia.
W Kapelę mogą grać nawet najmłodsi
Kapela to prosta, wesoła, tradycyjna zabawa biegowa. Daje sporo radości z biegowej rywalizacji między Kapelmistrzem a graczami z obwodu.
Wywodząca się z polskich tradycji pasterskich, obecnie powraca jako atrakcyjna forma ruchowa dla dzieci, dorosłych i całych rodzin.
Kapela to dobra zabawa dla całych rodzin.
Obecnie można grać nawet w domu lub w ogródku
WOŁANY
Wołany to zabawa ruchowa, która w Polsce ma także inne nazwy, m. in. gogi, stójka lub kluchy.
Zazwyczaj bierze w niej udział większa liczba osób, ale obecnie można w nią zagrać na świeżym powietrzu w małym kręgu rodzinnym – np. rodzice z dziećmi w ogródku.
Gracze ustawiają się w małym kręgu, a jedna osoba wchodzi do środka z piłką w ręku. Piłka powinna być miękka. Można też wykorzystać inne sprzęty czy materiały, które mamy w domu – miękkie poduszki, woreczki, zwinięte szmatki, gazety itp.
Osoba w środku podrzuca piłkę (lub inny, miękki i lekki przedmiot) i wykrzykuje imię wybranego gracza (mamy, taty, siostry, brata etc.). Zadaniem wywołanej osoby jest złapanie podrzuconego przedmiotu i krzyknięcie “raz, dwa, trzy stop!“ (lub krócej: „stop!”).
W tym czasie wszyscy pozostali rozbiegają się na różne strony. W momencie usłyszenia słowa “stop”, muszą się zatrzymać i stanąć nieruchomo.
Osoba w środku podrzuca piłkę i wykrzykuje imię wybranego gracza.
Pozostali zaraz rozbiegną się na wszystkie strony
Piłka w górze – zabawa rozpoczęta!
Piłka złapana. Wszyscy muszą się zatrzymać
Teraz osoba z piłką (lub innym, złapanym przedmiotem) może zrobić trzy kroki w dowolnym kierunku (w przypadku mniejszej przestrzeni można wprowadzić zasadę tylko jednego kroku lub rzucać „z miejsca”).
Następnie stara się ona trafić wybranego uczestnikami piłką (lub innym przedmiotem, ważne, żeby miękkim). Jeśli jej lub jemu się to uda, trafiony uczestnik wchodzi do środka i powtarza grę.
Wszyscy stoją nieruchomo, a osoba w środku z piłką celuje w wybranego gracza
Nie ma tu wybranych ani przegranych. Można się bawić dopóki sprawia to przyjemność.
Wołany to zabawa, która dostarcza uczestnikom wiele radości.
Gry i zabawy dla całej rodziny
Takich gier i zabaw jest więcej. Warto ich spróbować w domu i ogrodzie. To dobry sposób na wesołe i pożyteczne spędzenie tego, nietypowego czasu.
